เขียนบันทึกนี้ขึ้นเมื่อในอนาคต เราได้กลับมาอ่านจะได้นั่งขำกับห้วงอารมณ์ที่เราเขียนมันขึ้นมา เหมือนกับเราเขียนแคปซูลเวลาแล้วซ่อนมันไว้ใต้หิน อีกสักสิบปีกลับมาอีกครั้ง
Author: เสฏฐวุฒิ อุดาการ (S. Udakarn)
ในม่านฝนและความโดดเดี่ยวของนครโตเกียว ในโลกที่ผู้คนต่างเป็นคนแปลกหน้าของกันและกัน และพยายามดิ้นรนเพื่อชีวิตที่ดีในเมืองใหญ่ วัยรุ่นผู้หนีออกจากบ้านและพกหนังสือ The Catcher of the Rye ในกระเป๋าฟุบหน้าหลับในร้านอาหารฟาสต์ฟู้ด มีเพียงน้ำเปล่าฟรีประทังความหิว กระทั่งเด็กสาวในชุดพนักงานปรากฏตัวขึ้น สิ่งที่เธอหยิบยื่นให้ แม้จะเป็นฮัมบากุเพียงชิ้นเดียว แต่ก็เปรียบได้ดั่งแสงตะวันที่สาดส่องลงมาจากท้องฟ้าในเมืองที่ฝนตกตลอดเวลา ชื่อของเธอ...ฮินะ เด็กสาวแห่งแสงตะวัน (The Sunshine Girl)
Your hair is winter fire January embers My heart burns there, too
80s Japanese city pop music that enlighten our life with cheerful beats and hopeful lyrics that drive us from sorrow toward better tomorrow
ท่ามกลางความสงัดเงียบของคืนค่ำ เปิดเพลง City Pop กล่อม ผ่านบ้านเรือนของผู้คนที่หลับใหล มีแสงไฟบนท้องถนนเป็นเพื่อน ขับไปเรื่อย ๆ จนพ้นเขตเมือง รอบข้างเป็นป่าเขา ก้อนเมฆก็จะเผยดวงจันทร์ลอยเด่น พร้อมแสงดาวระยิบระยับ จอดรถพักที่ปั๊มน้ำมันเดียวดายบนภูเขา จิบกาแฟร้อน พร้อมกับเหม่อมองฟ้าต่างจังหวัด อีกไม่นานก็คงถึงจุดหมายปลายทาง แต่จะมีอะไรดีเท่าการเก็บเกี่ยวความรู้สึกระหว่างทาง
หากค่ำคืนหนึ่งในฤดูหนาว เด็กหนุ่มสุขุมพุงนุ่มคนหนึ่ง...ช่วงรอยต่อระหว่างปีเก่าและปีใหม่ กระไอหนาวและกลิ่นอายของคืนค่ำ สร้างความรู้สึกพิเศษเสมอ
หนังสือบางเล่ม ภาพยนตร์บางเรื่อง มีอะไรมากกว่าความเพลิดเพลินหรือความลุ่มลึกของ 'สาร' ที่สื่อผ่านถ้อยคำหรือแผ่นเฟรม
“You don’t bring bad news to the Tsar’s table” “อย่านำข่าวร้ายไปบอกผู้ทรงอำนาจ”
เราจะพบที่ของเรา ลูกรักของแม่ เราจะพบที่แห่งนั้น จงเก็บความทรงจำทั้งหมดนี้ไว้ในใจของลูก ลั่นกลอนปิดมันไว้ในแน่น มันจะอยู่ในนั้นตลอดไป แม่สัญญา
ไมค์ แบนนิ่ง ตะเกียกตะกายออกจากซากรถบรรทุก เสียงหวูดจากรถตำรวจดังใกล้เข้ามา ท่ามกลางความหนาวเหน็บของป่าใหญ่ เขาไม่มีทางเลือก นอกจากกระเสือกกระสนวิ่งตรงเข้าไปในดงไม้ หวังว่าจะใช้ความมืดของป่าในการอำพรางตัว อดีตองครักษ์พิทักษ์ประธานาธิบดีมือหนึ่งที่เคยถูกอุ้มชูอยู่บนยอดเขาโอลิมปัส บัดนี้ต้องพยายามเอาตัวรอดด้วยการหลบซ่อนจากอำนาจรัฐ ไม่ต่างจากนักโทษหนีคุกคนหนึ่ง