เขียนบันทึกนี้ขึ้นเมื่อในอนาคต เราได้กลับมาอ่านจะได้นั่งขำกับห้วงอารมณ์ที่เราเขียนมันขึ้นมา เหมือนกับเราเขียนแคปซูลเวลาแล้วซ่อนมันไว้ใต้หิน อีกสักสิบปีกลับมาอีกครั้ง
Category: Pappy’s Journal
บันทึกความทรงจำ ความเรียงประสบการณ์ชีวิต ไดอะรี่ของเสฏฐวุฒิ อุดาการ
เชื่อว่าคืนนี้ดาวจะยังพราวแสง และรุ่งขึ้นตะวันจะยังอยู่กับเราเหมือนเดิม
การเดินทางของเราเริ่มต้นขึ้นอีกครั้ง นานทีเดียว นับแต่ครั้งสุดท้ายที่เราได้จูงมือกันออกสำรวจโลกใบใหญ่
บันทึกนี้เขียนขึ้นในห้องทำงานจำเป็น หัวค่ำของคืนวันที่ 2 ก.พ. 62
ฉันเขียนบันทึกนี้ขึ้น บนขั้นบันไดข้างทะเลสาบ Chuzenji ฝนโปรยลงมาสักพักแล้ว ศีรษะเปลือยเปล่าและสเวตเตอร์เพียงตัวเดียวไม่อาจทัดทานความเหน็บหนาวของนิกโก้ยามนี้ได้ รู้ดีว่ากลับไปคงจะไม่สบาย แต่ก็ยังไม่วาย ต้องนั่งลงเขียนข้อความถึงเธอ
ไม่มีของขวัญใดจะประเสริฐและมีค่ายิ่งกว่าการมอบหนังสือ เพราะนั่นไม่ใช่เพียงแค่การหยิบยิ่นปัญญาและมิตรภาพให้เท่านั้น หากแต่หมายถึงความไว้วางใจในตัวผู้รับระดับหนึ่งด้วยเช่นกัน