รีวิวหนัง, วิจารณ์หนัง, แนะนำหนัง
ในม่านฝนและความโดดเดี่ยวของนครโตเกียว ในโลกที่ผู้คนต่างเป็นคนแปลกหน้าของกันและกัน และพยายามดิ้นรนเพื่อชีวิตที่ดีในเมืองใหญ่ วัยรุ่นผู้หนีออกจากบ้านและพกหนังสือ The Catcher of the Rye ในกระเป๋าฟุบหน้าหลับในร้านอาหารฟาสต์ฟู้ด มีเพียงน้ำเปล่าฟรีประทังความหิว กระทั่งเด็กสาวในชุดพนักงานปรากฏตัวขึ้น สิ่งที่เธอหยิบยื่นให้ แม้จะเป็นฮัมบากุเพียงชิ้นเดียว แต่ก็เปรียบได้ดั่งแสงตะวันที่สาดส่องลงมาจากท้องฟ้าในเมืองที่ฝนตกตลอดเวลา ชื่อของเธอ...ฮินะ เด็กสาวแห่งแสงตะวัน (The Sunshine Girl)
Your hair is winter fire January embers My heart burns there, too
หากค่ำคืนหนึ่งในฤดูหนาว เด็กหนุ่มสุขุมพุงนุ่มคนหนึ่ง...ช่วงรอยต่อระหว่างปีเก่าและปีใหม่ กระไอหนาวและกลิ่นอายของคืนค่ำ สร้างความรู้สึกพิเศษเสมอ
หนังสือบางเล่ม ภาพยนตร์บางเรื่อง มีอะไรมากกว่าความเพลิดเพลินหรือความลุ่มลึกของ 'สาร' ที่สื่อผ่านถ้อยคำหรือแผ่นเฟรม
เราจะพบที่ของเรา ลูกรักของแม่ เราจะพบที่แห่งนั้น จงเก็บความทรงจำทั้งหมดนี้ไว้ในใจของลูก ลั่นกลอนปิดมันไว้ในแน่น มันจะอยู่ในนั้นตลอดไป แม่สัญญา
ไมค์ แบนนิ่ง ตะเกียกตะกายออกจากซากรถบรรทุก เสียงหวูดจากรถตำรวจดังใกล้เข้ามา ท่ามกลางความหนาวเหน็บของป่าใหญ่ เขาไม่มีทางเลือก นอกจากกระเสือกกระสนวิ่งตรงเข้าไปในดงไม้ หวังว่าจะใช้ความมืดของป่าในการอำพรางตัว อดีตองครักษ์พิทักษ์ประธานาธิบดีมือหนึ่งที่เคยถูกอุ้มชูอยู่บนยอดเขาโอลิมปัส บัดนี้ต้องพยายามเอาตัวรอดด้วยการหลบซ่อนจากอำนาจรัฐ ไม่ต่างจากนักโทษหนีคุกคนหนึ่ง
เธอยืนตัวแข็งมองภาพชายที่คอยเชียร์เธออยู่ริมขอบสระมาทั้งชีวิต ถูกอสุรกายเหวี่ยงไปมาราวกับชายร่างกำยำเป็นเพียงตุ๊กตาผ้า น้ำที่ทะลักเข้ามากลายเป็นสีเลือด ในโมงยามแห่งวิกฤติของชีวิต เธอสบตากับมัจจุราช กำหมัดแน่น แล้วจ้องมองความตายที่กำลังคืบคลานเข้ามาอย่างหาญกล้า
หนังโปรเมไม่ได้พยายามทำตัวเองเป็นหนังโปรโมตความเป็นไทยหรือเชิดชูความสำเร็จของคนไทยมากจนเกินงาม แต่การเล่าเรื่องด้วยการหยิบยกจุดผลิกผันสำคัญในชีวิตของโปรเมมาเปิดเรื่อง เป็นการนำเสนอภาพแรกของโปรเมให้ผู้ชมรู้จักคือโปรเมในฐานะนักกอล์ฟที่ล้มเหลว นักกอล์ฟที่ทำให้แฟนกอล์ฟชาวไทยผิดหวัง ลูกสาวที่ทำไม่ได้ดั่งใจพ่อ และนักกอล์ฟที่เสียศรัทธาในตัวเอง ซึ่งเป็นจุดต่ำสุดในชีวิตของตัวละคนก่อนก็จะฉายให้เห็นว่าโปรเมพาตัวเองมาอยู่ในจุดนั้นได้อย่างไร แล้วลุกขึ้นต่อสู้
หากแต่สิ่งที่เกิดขึ้นกับครอบครัวนี้ก็ทำให้แมลงสาบอย่างเขาก็พอมีเหตุผลให้ปลอบใจตัวเองอยู่บ้างที่ไม่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์...ชนชั้นปรสิต
เขาเดินผ่านร่างที่สั่นเทาของภริยาตรงไปยังหน้าต่าง เพ่งมองออกไปในความมืด ในแสงสลัวไม่เห็นสิ่งใดชัดเจนนัก แต่ก็พอเห็นเค้าลางของร่างเงาทั้งสี่ที่ยืนจับมือกันอยู่บนถนนหน้าบ้านของเขาเอง