ลมทะเล
เธอจำร้านกาแฟเก่าแก่ร้านนั้นได้ไหม
ร้านที่เราเจอกันครั้งแรก แบบเห็นหน้าต้องตากัน
ฉันเพิ่งรู้ว่าเมื่อไม่กี่วันก่อนว่า มีร้านกาแฟยักษ์ใหญ่เจ้าหนึ่งกำลังจะมาเปิดใกล้ๆ
ร้านกาแฟเล็กๆ ที่เปี่ยมด้วยความทรงจำร้านนี้จะอยู่ได้อย่างไร
แม้จะไม่ค่อยได้มีโอกาสกลับไปเยี่ยมร้านกาแฟร้านนั้นเท่าไรนัก
แต่ฉันก็ยังระลึกถึงไมตรีจิตที่เจ้าของร้านหยิบยื่นให้เสมอ
ตั้งแต่วัยเยาว์ ฉันผูกพันกับร้านกาแฟร้านนี้
ฉันเติบโตขึ้น เจ้าของร้านและแบร์ริสต้าก็แก่ตัวลง
ฉันเห็นต้นไม้ที่สูงใหญ่ตั้งแต่ยังเป็นกล้าน้อย
นั่งอยู่ในซอกภายในร้าน ตั้งแต่มันยังมิได้ขยับขยาย
การมีคู่แข่งอาจเป็นสิ่งที่ดีในโลกของทุนนิยม
แต่สำหรับเมืองเล็กๆ ที่กำลังกลายเป็นเมืองใหญ่
ร้านกาแฟที่กรุ่นความหอมหวนของคาปูชิโน่
ความหวานของความฝัน
ความขมของวัยเยาว์
กลมกล่อมเกินกว่าที่จะลืมเลือน
ฉันเห็นเงาของวัยเยาว์ที่สูญหายหลงเหลืออยู่ในร้านกาแฟแห่งนี้
กาลเวลาเปลี่ยนแปลงเป็นอนันต์
แต่กฎฟิสิกส์ในโลกของความทรงจำ
ไม่แปรเปลี่ยนตามวันคืนที่ล่วงผ่าน
ฟองนมในวันนั้น
ยังติดอยู่ที่ริมฝีปากของฉันจนวันนี้
ไม่รู้ลืม
ทิววาริณ
๒๘ แมงป่อง ๒๕๕๙
